Güncel Hayatlaması

Şu an Adamlar'ın yeni albümünü dinleyip ritim tutarak yazıyorum bu satırları. Belki sadece yazasım vardır belki de lodos fırtınasından sonra fena soğudu hava, onun mutluluğu sebebiyle yazıyorumdur bilemedim. Fakat bu kadar uzun cümlenin ne gereği vardı şimdi ona da emin değilim. Hayat güncellemesi vereyim bari hazır buraya kadar gelmişken bir kivili oralet içmeden gitmek olmaz.

Önce fenasından başlayayım sonra yavaş yavaş aydınlatırız ortalığı. 

Şu OKB belasından var ya nefret ediyorum. Hayır takıntılar öyle yoğun raddeye geliyor ki bazen mantık falan hak getire. Örneğin pandemiden sonra yükselişe geçen temizlik takıntısı. Ama öyle el yıkamalı, süpürmeli, silmeli falan değil. Benimkisi tuvalet baya baya bildiğin klozet takıntısı işte. Aile üyelerinden (erkek) birisi girdikten sonra, deli gibi temizlemeden kullanamıyorum. "Ay bir şey mi vardı, of bir şey mi bulaştı" diyerek kendimi sürekli bir şey olmadığına ikna etmeye çalışıyorum. Sırayla gözden geçiriyorum rutinlerimi. 

Belirlediğim temizlik sırasına ters bir şey yaptım mı eyvah eyvah. Sar başa. Baya azalttım ama şükür. Düşünceler aklıma gelince hiçbir şey yapmadan öylece bakıyorum. He valla. Öylece izliyorum tepki vermiyorum, karşıt düşünce oluşturmuyorum.  Çoğu zaman çalışıyor. İşin garibi erkek bireylerle konuşunca da anlıyorum onlar da temizlik konusunda takıntılı. "Demek normali buydu ve ben unutmuşum" deyip daha çok düzelme gösterdim.

Şimdi aydınlığa doğru hayatı güncellemeye devam ediyorum. 

Aydınlık dediysem mecazi tabi. Neden? Çünkü Dark Academia türünde roman okumaya başladım. Demiştim ya geçen "Yine taksitle kitap aldım ühüü" diye. Şimdi diyorum ki koyver gitsin be ya. Babil kitabını okudum bitirdim ve bu türü sevdiğimi fark ettim. 

Çevirmenler, akademi, Oxford, kütüphaneler, araştırmalar.. Tanıdın bence o vibe'ı. Ağır, biraz karanlık ama için için kültür ve kafa açıklığı kokan garip bir atmosfer. Kitabın yorumunu gireceğim yenisine başlamadan önce. Ee tabi o kadar okudum ettim ne oldu? "Üniversiteye geri mi dönsem, yüksek lisansa mı başlasam, yeni bir dil mi öğrensem? (işe yaramazlık hissini kırarım belki biraz)" diye düşünüp duruyorum günlerdir. 

Deli deli her şeye heveslenip sönerim bazen. "Bu da öyle bir haleti ruhiye mi acaba" diye beklemede kalmaya karar verdim. Sonuçta yeni bir dil öğrenmek için, tekrar sınavlara hazırlanmaktan daha kolay bir yöntem var elimde. Yunanca, Latince vb. diller arasında dolaşıyorum (büyük ihtimal kitabın etkisindeyim hala) Zaten başlarsam haber ederim.

Bunların dışında gamerlık kariyeri ve kısıtlı çevremle iletişim halinde kalma durumum devam ediyor. Yani halimden memnunum geçen bir parmak hesabı yaptım. Her ne kadar farklı şehirlerde olsak da iletişim kurduğum baya insan varmış. (4-5 falan). Bazen "sanal" diye nitelendirdiğim arkadaşlıkları daha çok seviyorum. Gerçi yüz yüze de geldik havada kalmasın diye. Onlar yaşadığım şehre gelip kaldılar, biz onların olduğu şehre gidip gezdik falan. Ertesi gün yine sanalda buluşup oyun oynamaya devam ettik. 

Hala bazı insanların kafasında "yan yana olmayan arkadaşlıklar fayda etmez" gibi düşünceler var farkındayım. Dile getirenler de oluyor ama istediğimiz an birbirimize ulaşma ve iletişim kurma durumumuzu fark edince çok önemsemiyoruz. Hepimizin ekonomik durumu hemen hemen aynı. Ha deyince olmayan buluşmalara takılmak yerine, oturup hep beraber sanalda goygoy çevirmeyi ve film izlemeyi normalleştirdik.

Yine farkında olmadan baya çene çalmışı. Şu kitap yorumunu tazeyken hazırlayayım da paylaşayım ilerleyen günlerde. Bir yandan da Adamlar bırakıyorum aşağıya. Belki dinlemek istersin. 

Öpüyorum çok :*